Πού είναι ο Θεός όταν έχω πόνο;

Ηημέρα ξεκινάει. Είναι μία οποιαδήποτε μέρα. Μία οικογένεια με πέντε μέλη ξεκινάει να οδηγήσει προς την άλλη μεριά της πόλης. Το ατύχημα είναι ξαφνικό. Μέταλλο, πλαστικό, και σάρκα διαλύονται. Τρία μέλη έχουν πεθάνει και δύο έχουν βαριά τραυματιστεί. Αλλά ο μεθυσμένος οδηγός στο φορτηγό που είχε ξεπεράσει τον όρο ταχύτητας και χτύπησε το αμάξι μόνο μερικές μελανιές. Γιατί; 

Έναστρομερός δικτάτορας αρπάζει τον έλεγχο από ένα ολόκληρο κράτος και εκατομμύριοι ανθρώποι υποφέρουν από την κακοποίηση του. Γιατί; 

Ο γιατρός σου λέει, “Έχω άσχημα νέα,»και έπειτα συνεχίζει θλιβερά να σου πει ότι έχεις καρκίνο. Γιατί; 

Κάθε μέρα ιστορίες σαν και αυτές παίρνουν μέρος. Κάποιες φορές τις έχουμε μόνο ακουστά απο δεύτερο άτομο οι στις βραδινές ειδήσεις, και άλλες φορές η ιστορία είναι η δικιά μας. Μόλις συνέλθουμε από το σοκ, αναρωτιόμαστε την πιο φυσική ερώτηση στον κόσμο: άμα ο Θεός είναι παντοδύναμος και πάντα καλός, για ποιο λόγο υποφέρουμε; Είναι δύσκολο να φανταστούμε μία μεγαλύτερη και πιο σημαντική ερώτηση. Και κάποια στιγμή θα την κάνουμε αυτή την ερώτηση. 

Δεν υπάρχουν πολλές πιθανές απαντήσεις. Σκεφτείτε το. Είτε ο Θεός θέλει να εμποδίζει τα άσχημα γεγονότα από τον να γίνονται και δεν μπορεί, που σημαίνει, στην οποία περίπτωση δεν είναι παντοδύναμος. Ή ο Θεός είναι ικανός να εμποδίζει τα άσχημα πράγματα από τον να γίνονται αλλά δεν είναι διαθέσιμος, στην οποία περίπτωση σημαίνει ότι δεν είναι καλός. Υπάρχει και μία τρίτη περίπτωση: ο Θεός είναι ικανός και διαθέσιμος, αλλά ο Θεός είναι αγάπη, στην οποία περίπτωση υπάρχει ένα σύνορο, τον οποίον ούτε ο Παντοδύναμος Θεός δεν μπορεί να περάσει, και αυτό το σύνορο είναι η ελευθερία θέλησης. 

Η Βίβλος διδάσκει την τρίτη περίπτωση, και μία καλύτερη ή πιο παρηγορητική απάντηση δεν είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς. Με λίγα λόγια, η ιστορία της ανθρωπότητας, όπως εξηγείται στη Βίβλο, πάει έτσι: 

1. “Ο Θεός είναι αγάπη,» (Α› Ιωάννου 4:16). Αυτή είναι η βασική, θεμελιακή αλήθεια για τον Θεό.

2. “Δημιούργησε, λοιπόν, ο θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την εικόνα,» (Γένεσις 1:27). Δηλαδή, ο Θεός έπλασε ανθρώπους με την ικανότητα να αγαπήσουν όπως ο Θεός αγαπάει - με την άσκηση της ελεύθερης θέλησης. 

3. Φτιαγμένη με ελευθερία θέλησης και επομένως με την ικανότητα για αγάπη, η ανθρωπότητα έχει «αμαρτίσει και βρίσκεται μακριά από τη δόξα του Θεού,” και την ένδοξη ηθική θέση της αρχικής δημιουργίας της (Προς Ρωμαίους 3:23).

4. Αλλά ορίστε τα καλά νέα: ο θεός έχει δημιουργήσει ένα απίστευτο σχέδιο διάσωσης με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος ο οποίος έχει τη θέληση να σωθεί “με τη χάρη του Θεού δια της πίστεως,” (Προς Εφεσίους 2:8) - χωρίς να αναγκαστεί κανείς, αλλά μέσω της ελκυστικής, μεταμορφωτικής δύναμης της αγάπης του Θεού. Η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος που ο Θεός μπορεί να καταστρέψει το κακό και τα βάσανα και συγχρόνως να διατηρήσει την ελεύθερη θέλησή μας μαζί με την ικανότητά μας να αγαπάμε . 

Είναι δίκαιο; 

Η  πιο σύντομη εξήγηση για το λόγο που υποφέρουμε είναι ότι εμείς και άλλοι άνθρωποι - στο παρελθόν και στο παρόν - έχουμε διαλέξει το κακό, και το αποτέλεσμα είναι το να υποφέρουμε. Δεν είναι δίκαιο. Ούτε καν είναι λογικό. Η αμαρτία είναι, κατά ορισμό, άδικη, βλαβερή, και λάθος. Είναι εντελώς βάναυση. Αλλά ένα πράγμα δεν είναι: η αμαρτία δεν είναι η θέληση του Θεού. Ο Θεός δεν θέλει να υποφέρουμε. Αλλά ούτε θέλει να μας κάνει σκλάβους ή ρομπότ. Το να είναι κανείς άνθρωπος σημαίνει ότι είναι ελεύθερος, και το να είναι ελεύθερος σημαίνει ότι μπορεί να διαλέξει το καλό ή το κακό μαζί με τις ανάλογες συνέπειες. 

Η απλή αλήθεια δείχνει ότι η αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς ελευθερία θέλησης, και η ελευθερία θέλησης κατά την ίδια της τη φύση επιτρέπει να παίρνονται κακές επιλογές. Έτσι όταν λέμε ότι άμα ο Θεός ήταν καλός δεν θα επέτρεπε σε κανέναν ποτέ να κάνει οτιδήποτε που προκαλεί πόνο στον εαυτό του ή σε κάποιον άλλον, πολύ απλά δεν μιλάμε με λογική. Μάλιστα το αντίθετο είναι αληθινό: ακριβώς επειδή ο Θεός είναι καλός, πρέπει να μας επιτρέπει να παίρνουμε αποφάσεις, είτε καλές είτε κακές, και να βιώνουμε τις συνέπειες. Ο Θεός πάντα θέλει μόνο να διαλέγουμε το καλό, αλλά δεν θα μας αναγκάσει. Ο Θεός ποτέ δεν θέλει το κακό ούτε τον πόνο που που έρχεται με αυτό. Εμείς το θέλουμε. Τα βάσανα είναι το υποπροϊόν από ανθρώπινες επιλογές, όχι από τις επιλογές του Θεού. Αυτή είναι η ξεκάθαρη πραγματικότητα της ελευθερίας. 

Αλλά ο Θεός είναι τόσο καλός που δεν μπορεί να μένει απομονωμένος όταν υποφέρουμε. Κατά τη Βίβλο, ο Θεός «μπορεί να συμμεριστεί τις αδυναμίες μας,» (Προς Εβραίους 4:15). Μιλώντας για τις σχέση του Θεού προς τον ανθρώπινο πόνο, ο προφήτης Ησαΐας είπε, «μ› όλες τηυς θλίψεις μας εσύ θλιβόσουν...» (Ησαΐας 63:9). Ο Θεός αγαπά τόσο βαθιά κάθε μέλος της ανθρωπότητας που ο Χριστός βασικά είπε ότι οτιδήποτε κάνουμε κατά ή υπέρ τον πλησίον μας είναι σαν να κάνουμε εκείνα τα πράγματα σε Αυτόν. (Κατά Ματθαίον 25:41-45). Όλες οι ταλαιπωρίες μας επηρεάζουν τον Θεό. Είναι ενήμερος για όλα τα δάκρυά μας και τη λύπη, τη θλίψη, και την αγωνία πίσω από αυτά. Ο Βασιλιάς Δαυίδ τραγούδησε για την βαθιά συμπάθεια του Θεού: “Ξέρεις εσύ πόσες φορές πήρα το δρόμο της φυγής. Μάζεψε τα δάκρυά μου μέσα στο ασκί σου. Δεν τα ‹χεις ένα ένα μετρημένα;» (Ψαλμός 57:8). Η αγάπη έτσι είναι. Υποφέρει με αυτούς που υποφέρουν.

Τίποτα δεν είναι μεγάλο για να το κρατήσει ο Θεός 

Αλλά η ιστορία γίνεται ακόμα πιο καταπληκτική. Όχι μόνο νιώθει ο Θεός τον πόνο στην καρδιά του μακριά, κυριολεκτικά ήρθε κάτω μέσα στον πόνο μας για να φτιάξει έναν τελικό τρόπο αποφυγής από αυτόν. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε να «γευτεί το θάνατο για το καλό όλων” (Προς Εβραίους 2:9). “Αυτός, όμως, φορτώθηκε της θλίψης μας και υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας... Να ήταν αιτία η αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα. Είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία» (Ησαΐας 53:4-6). Η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης του Θεού μπροστά στον πόνο μας είναι ότι τον μοιράζεται. Δεν μας έχει αφήσει να υποφέρουμε μόνοι μας. Το ότι ο Θεός ήρθε στον κόσμο μας και οικειοθελώς βίωσε τα βάσανα μας κάνει τον Θεό της Βίβλου εντελώς απίστευτο! 

Οτιδήποτε φέρνει η ζωή, ορίστε δύο αλήθειες που δεν αλλάζουν ποτέ και που μπορείτε να είστε σίγουροι για αυτές: πρώτον, ο Θεός είναι αγάπη και σας αγαπάει προσωπικά. Δεύτερον, ο Θεός τελικά θα κάνει όλα τα λάθη σωστά και θα γιατρέψει τις πληγές που έχετε λάβει από αυτό τον κόσμο. Όταν ο Ιησούς υπέφερε και πέθανε στο σταυρό, απέδειξε ο Θεός αγαπάει την πεσμένη, και πονεμένη ανθρωπότητα πιο πολύ από την ίδια τη ζωή Του. Ο θάνατός Του, ασφάλισε ότι όλοι που βάζουν την πίστη τους σε Αυτόν, θα έχουν ένα δοξασμένο μέλλον εντελώς χωρίς βάσανα. Η υπόσχεση της Βίβλου, έχει ασφαλιστεί από το θάνατο του Χριστού στο σταυρό, για εσάς: “Θα διώξει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια. Ούτε πένθος ούτε κλάμα ούτε πόνος θα υπάρχει πια, γιατί τα παλιά πέρασαν» (Αποκάλυψη Ιωάννου 21:4).